Nie wiem czy to przez to poranny post, nastawienie, zjedzone sniadanie czy moze Actimel wypity rano. Cos sprawilo, ze mialam dzis dosc w porzadku dzien. Nawet moge powiedziec "dobry dzien". A skonczyl sie gdy to zbyt wyraznie zauwazylam i zaczelam sie bac, ze to sie skonczy, ze to przejsciowe i ze nie bede potrafila tak kiedy indziej. Wtedy kiedy chce. Ze to nie odemnie zalezy. Ze to przypadek, ze inni sa dzis jacys w dobrym humorze i ze to minie. Kiedy ide droga smierci widze same ciemne strony, chce sie wieszac za kazdym zakretem zyciowym i rozstrzeliwac niegodziwcow spotkanych na drodze. Chomiki zza sciany znowu rozwalaja lozko, jak co wieczor. Mala rozkosz na zakonczenie dnia