wszystkie czesci ukladanki

Mam to w dupie. Placze prawie co dzien. Po co sie w ogole zakochiwac? Z jednej strony to klamstwo z drugiej prawda. Nie mam nikogo i nie chce miec nic. Jak z taka postawa zyc w komsupcyjnokomercyjnym swiecie:)................................................taki ty . Wyobrazenia; Jestes dobry, nauczylbys mnie moze tyle rzeczy, moze pozwolilambym sobie patrzrec na siebie tak, zeby cos bylo? Jak mam zyc? Nie potrafie skrecic w lewo, ani isc prosto. Trudnosci ktore staja na drodze, wiem, ze moglyby wypelnic mi zycie. Ale ja nie chce tak pusto wypelnic zycia i juz. Moim zdaniem nawet drugi czlowiek nie potrafi, nie o to chodzi. Moze milosc, ktogdzie i cokolwiek to jest. W co gdzie wierzyc? W Polsce moze byloby mi latwiej, lepiej (?) . Bo nie ma tyle niewiadomych. Wiem, ze jest dom, ze jest rodzina, ze polityka, ze ludzie, ze miasto to, wies tamto; Wszystkie ogolnoobiegowe historie sa znane i mozna pusrymi slowami, gadaniem na przemian bez sensu wypychac minuty jedynego zycia, ktore skonczyc sie moze wlasnie za chwile.

ZLY

Zly jest wszedzie, co z nim zrobic, okropnosci wciska w oczy. Boje sie co z tym zrobic. Zli ludzie, zle chodniki, zla reka, zle zeby, wsyztkie klamstwa zatruwaja mi glowe; Staje sie okropnie ciezka, a ci jeszcze zadaja pytania. Usmiechaja sie, smiej NIIIEEE, zartuja NIEEEE ja mam dosc. Moge sobie zartowac, ale jak bede miala z czego. Moge z tego co mam, ale smiech czy dobry hulmor to nie jest chyba cel w zyciu (srodek? no moze)    Wiem zakopalam sama siebie, nie chce tego, ale nie widze innej dorgi. Jeszcze wystawiam , glowe mam nadzieje. Ile musze wziac we wlasne rece. Jak nauczyc sie kochac i czy to w ogole ma sens? Czy to jest prawdziwe?

(...) kamerzysta, montazysta, kolega, ciekawy gosc, gej lub troche po srodku zaprosil na pokaz klipu, ktory nakrecil dla tutejszego (choc moze bardziej znanego, ale nie mi zespolu). Madry i inteligentny, wady oczywiscie tez sa,.. miedzy innymi upartosc lub hm, cos na ksztalt wywyzszania sie, ale (znow) moim zdaniem to widzi i zmienia, co jest dla mnie zjawiskiem u ludzi czasem niedopomyslenia. Ale ok, impreza lub raczej przyjecie w bardzo fajnym miejscu. Baaardzo fajne miejsce :) . Mieszkanie z czyms jak szklarnia na pietrze wcisniete pomiedzy wysokimi budynkami w podworzu. Na gorze w dzien musi byc swieeeetne swiatlo; po malych schodkach w dol do salonu z barkiem i wyjscie na podworko, maly dziedziniec. I jeszcze drzewka (niepoucinane w kulki i kwadrawty jak to w Paryzu , czy w calej Francji? bywa). .........................Ale ok LUDZIE, o nich najtrudniej ...Wchodze na impreze z dwiema kolezankami/ przyjaciolkami (?) (sama nie wiem)...uczucia sprzeczne, mieszane. Jak zawsze przy wyjsciach w zbiorowiska ludzi. Chec. Nie chec. Przyplyw energi i inspiracji, kompletny dol, porownywanie, zawisc? robanie sie w glowe. Kompletnie nie wiem gdzie sie podziac, kim byc, kogo udawac, . Kilku znajomych ratuje z niewiedzy, ale juz mnie gonia pieprzone mysli, ze "ja tak nie chce" , kiedy ja kurwa bede normalna, zeby sie nie ratowac ludzmi, tlko rzeczywiscie z nimi byc z checi i wyboru OK!!! nie wazne! Hm ludzie sa rozni, atmosfera jest swobodna, leci bardzo fajna muzyka (jakas klubowa czy cos), ogolnie jest przyjemnie. Ja oczywiscie mam stresa, schize, pomieszanie bo chciaiabym byc kim innym. Sama nie wiem tez czy kogos szukam? czy na kogos patrze tak, zeby zwrocic na siebie uwage? Przeciez wiem, ze to bez sensu. i mysle kurwa dalekosieznie, kto by chcial ze mna byc. Ale blisko tez, obecnie nie mam zadnych sukcesow czy interesujacych rzeczy do powiedzenia (co wynika z cynizmu, cynizmu z wyboru chyba) kasuje ludzi, idiotycznie, kasuje rozmowe; Ale przez to, ze nie mozna rozplynac sie w powietrzu po takim skasowaniu zaczynam chyba kokietowac czy cholera wie co. Albo stataram sie mowic madre rzeczy , zeby rozmowa byla przynajmniej nie glupia, ale to bez sensu.to i tak nie (tylko?) o to chodzi. Brakuje czegos, czegos we mnie, czegos w srodku. I nie moge wciaz udawac, zeby to zdobyc; Czuje sie jak w bunkrze z wystawionym pistoletem albo siatka na motyle, ktore sciagam do srodka. No i oczywiscie nie potrafie teraz napisac o tym jednym zdarzeniu, o tym glupim zdarzeniu...o mnie, o idiotce, o nim, nie wiem, moze fajny czlowiek, wlasnie...nie wiem

Moglabym ci wrzucac, ze zalezy ci tylko na seksie , wygrywaniu i jakiejs formie wladzy ( czasem w tak idiotycznie smieszny sposob, ze razi). Mam ochote nawet obrazic sie na wasza czesc swiata, ze wszyscy tacy sa, mezczyzni. Wlasnie mezczyzni nie faceci. Nie lubie tego okreslenia, jakas wnim powierzchownosc sie kryje. Ale to bez sensu. Ok Ty taki jestes. Moze cie czegos naucze, ale razem nie bedziemy, bo potrzebuje byc z kims, kto pomoze tez mi kiedy bede miala slaby dzien. Kto bedzie mial, szukal i chcial podobnych celow w sobie, w zyciu.Kiedys myslalam, ze pasowac mi bedzie rola ciagle walczacej o dobro, albo klotnie, gdy tlumacze ci, ze to bezsensu. Chce oddechnac od ciebie, od was; Pozwolic ci uczyc sie na wlasnych bledach, ktore moze zobaczysz, a moze (do cholery) znow nic nie zrozumiesz! No i tu sie wkurzam. i co mam z tym zrobic? Czy to jakas moja egoistyczna ambicja czy co? chce, zeby ci zalezalo, ale jak moge to zrobic, temu pomoc, zeby nie wjezdzac za bardzo na ciebie? Wiem, moge pokazac, moge mowic co mysle i pozwolic ci myslec samemu. I pozwolic ci dojsc do wlasnych mysli, wnioskow, decyzji. Tak to jest wazne. Cierpliwosc. Milosc ma z nia zwiazek tez mysle. To jest ok; To jest dobre. Wlasna wole. Tylko, zebym nie popadla w film, ktory sobie kiedys wgralam. Tak jakby milosc, cierpliwosc, miala jeden wyglad. Uwazalam, ze obecnosc drugiej osoby to juz jest zbytnie narzucanie sie. Ze moja obecnosc a odzwyanie to juz calkiem jest zbyt duzym naciskiem, wplywaniem na ciebie; Moze patrzylam na ciebie jak na najbardziej neurotyczna czesc siebie. Wiem jedno prawdopodobienstwo, mozlowosc to nie to samo co fakt, co czyn, potencjal to samo co jego uzywanie; Ta subtelna, tak bardzo nie widoczna, taka wyczowalna roznica. Ale jak wazna., czy tylko kilka; Warto je w kazdym razie szukac i zauwazac i nie mylic pewnych spraw. Uwaznosc (gdzies w buddyzmie, ale i u nas o tym mowia tez) .Ile takich niuansow, tak waznych rzadzi w zyciu? Miliardy I jak latwo tez takie slowa wykorzystywac... trzeba wierzyc w to, ze potrafi je czlowiek dostrzec, bo sa przeciez one dla czlowieka wlasnie charakterystyczne.